In 2004 was ik ruim vijf weken in Las Vegas om een opleiding tot blackjackdealer te volgen. In deze blogpost kun je daar meer over lezen: Valsspelen op de dealerschool. Ik had gehoord dat er elke woensdag een goochelclub bijeenkwam en ik ben hier twee keer naar toe geweest. Het was geen traditionele bijeenkomst zoals we in Nederland kennen, waar iedereen lidmaatschap betaalt en de leden in een zaaltje hun trucs aan de rest van de club laten zien. Deze club kwam bijeen in een kroeg. Iedereen kon er gewoon bij zijn en de goochelaars lieten onderling hun trucs zien in plaats van het voor de hele groep te doen. Beide keren dat ik er was waren er ook enkele ‘beroemde’ goochelaars, zoals Bob Kohler en Allan Ackerman. Waarschijnlijk niet bekend bij het lekenpubliek, maar in de goochelwereld zullen de meeste hen kennen.
Allan Ackerman staat bekend om zijn geweldige techniek met kaarten en het was geweldig om hem in het echt bezig te zien. Hij zat rustig aan een tafeltje een colaatje te drinken en om de zoveel tijd kreeg hij een enorme grijns op zijn gezicht en dan kwam er weer een geweldige kaarttruc uit zijn handen.
Naast deze bekende goochelaars ontmoette ik daar ook een echte valsspeler: Rod the Hop. Over het internet had ik deze naam al eens gehoord en het verhaal ging dat hij deze naam had gekregen omdat hij één bepaalde valsspeeltechniek tot in de puntjes beheerste: de hop, in goochelaarskringen beter bekend als de pass. Deze techniek bestaat er uit het kaartspel ongemerkt te couperen, dat wil zeggen de onderste helft van het spel stiekem bovenop te leggen.
Deze techniek wordt bijvoorbeeld bij pokerspelletjes gebruikt. In homegames schudden en delen de spelers vaak om de beurt. Na het schudden is het gebruikelijk om de persoon rechts van de deler te laten couperen. Als de deler een valsspeler is en bijvoorbeeld heeft gezorgd dat de goede kaarten onderop het spel eindigen, dan zorgt het couperen ervoor dat die kaarten niet meer onderop liggen, maar ergens midden in het spel. Als de deler dit couperen nu ongedaan kan maken door middel van de hop, dan liggen de kaarten weer netjes onderop en kan hij ze met behulp van de bottom deal aan zijn partner delen.
Goochelaars gebruiken deze techniek bijvoorbeeld om een gekozen kaart die in het midden van het spel is gestopt stiekem bovenop te krijgen. In de loop der jaren heb ik tal van goochelaars deze techniek zien gebruiken en hoewel ze de techniek vaak goed beheersen is er voor de oplettende kijker altijd wel iets verdachts te zien. Als valsspeler kun je dat natuurlijk niet hebben. Niet alleen mogen de mensen niet zien wat je doet, ze mogen zelfs niet vermoeden dat je iets gedaan hebt. Dus moet de techniek niet goed zijn, hij moet perfect zijn.
Uiteraard vroeg ik Rod the Hop of hij mij zijn techniek voor de hop kon laten zien en dat deed hij graag. Hij liet de bovenste kaart zien, liet mij couperen, pakte het spel op en vroeg: “Wat vond je er van?” Ik was eerlijk gezegd nog aan het wachten tot hij een beweging maakte. Toch lag die ene kaart weer bovenop. Het is dat het mijn eigen spel was, anders had ik gedacht dat er gewoon meerdere van die kaarten in het spel zaten. Hij liet het me nog enkele keren zien en elke keer zag ik niets. Geen enkele beweging die er op kon wijzen dat hij het spel gecoupeerd had.
Hij vroeg mij ook om iets aan hem te laten zien. Na wat hij mij had laten zien, durfde ik dat eigenlijk niet meer. Gelukkig drong hij aan en ik liet hem een false shuffle zien. Hierbij lijkt het alsof je de kaarten schudt, maar het hele spel blijft op volgorde liggen. Hij vertelde mij dat hij op dat moment bezig was met een baccarat scam in het casino waar hij als dealer werkte. Hierbij houdt een speler bij in welke volgorde de kaarten uit het spel komen. Vervolgens doet hij een false shuffle, zodat de kaarten in dezelfde volgorde blijven. De speler weet nu exact in welke volgorde de kaarten uit het spel komen en wint dus elke keer. Uiteraard vond ik het vreemd dat hij zoiets vertelde terwijl hij er nog midden in zat. Hij kende mij verder helemaal niet en voor het zelfde geld kon ik het casino dit verhaal vertellen. Het is dus maar de vraag in hoeverre dit verhaal waar is.
Het resulteerde echter wel in een tip die hij mij gaf voor false shuffles. Het was een tip die er voor zorgde dat de shuffle er nog natuurlijker en eerlijker uitzag. Een tip die net dat ene puntje dat je zou kunnen verraden wegpoetst. Een tip die je alleen van een echte valsspeler kan krijgen omdat er voor hen veel meer op het spel staat bij het uitvoeren van de techniek.
Wat die tip is? Die houd ik voor mezelf. Maar vraag me gerust eens om een false shuffle te laten zien, hopelijk kan ik je verbazen.